Wie de wereld wil veranderen, kan best goed weten hoe mensen ineenzitten. Daar zijn we als wereldverbeteraars vaak nog veel te weinig mee bezig. Velen van ons beschikken wel over een degelijke portie mensenkennis, maar ongetwijfeld is aanvullende informatie uit alle soorten psychologisch onderzoek, enquêtes en peilingen niet overbodig.
In Change of Heart: what psychology can teach us about social change vat auteur Nick Cooney al het werk samen dat hij voor ons gedaan heeft. Volgens de blurb op de achterzijde van het boek duikt het in tachtig jaar wetenschappelijk onderzoek rond waarom mensen sommige ideeën leuk vinden en andere niet. Soms is de informatie die we krijgen uit dergelijke onderzoeken ronduit contra-intuïtief en dus interessant. Slechts één voorbeeldje: common sense suggereert dat hoe hulpelozer een slachtoffer is, hoe meer we hem of haar willen helpen. Maar we zien vaak het tegengestelde: mensen lijken vaak de neiging te hebben om slachtoffers die nog meer onze sympathie verdienen, te minachten. Waarom? Wegens de zogenaamde "just world"-hypothese: we willen geloven dat de wereld rechtvaardig is en dat mensen over het algemeen krijgen wat ze verdienen. Wie onrechtvaardigheid ziet, kan ofwel het slachtofferhelpen, of kan belsuiten dat z'n lot verdiend was omdat het slachtoffer een slecht persoon is.
Martha Nussbaum gelezen in De morgen vandaag ? Zouden mensen zich niet beter (empathischer) gedragen als ze zich daarin gesteund voelen door "het systeem" ? We hebben meer leiders nodig met een actief empathisch vermogen; ze lijken evenwel helaas dun gezaaid ... waar vinden we hen en hoe krijgen we hen zover te willen meedraaien in een nu nog veel te sputterend sociaal systeem ... en gaat empathie überhaupt wel samen met macht ...
BeantwoordenVerwijderen